نظامهای ارزی
مقاله حاضر به ویژگیهای نظامهای ارزی ثابت، شناورآزاد، شناورمدیریت شده وخزنده مرزدار می‌پردازد.
در این خصوص دو رویکرد سنتی و جدید ارایه شده است.
در حالی که رویکرد جدید به پدیدههای "ناموزونی" و "آسیب پذیری از بحران" می‌پردازد.
انتخاب نظام ارزی نه تنها بستگی به درجه اهمیت هر یک از معیارهای سنتی و جدید از دیدگاه مسیولین و سیاستگزاران اقتصادی دارد بلکه بهنظر می‌رسد ملاحظات سیاسی نیز نقش مهمی در این انتخاب داشته باشد.
هدف این تحقیق، انتخاب نظام ارزی بهینه برای اقتصاد ایران زیر سایه‌ی قواعد مختلف سیاست پولی در مواجه با شوکهای داخلی و خارجی است.
بدین منظور، واکنش متغیرهای کلیدی اقتصاد کلان نسبت به شوکهای نرخ بهره و رابطهی مبادله، تحت قواعد سیاست پولی تثبیت نرخ ارز، هدف‌گذاری تورم( شناورسازی) و تیلور با هدف نرخ ارز( ترس از شناورسازی) بررسی شده است.
نتایج نشان می‌دهد که تاثیر شوکهای نرخ بهره و رابطهی مبادله بر متغیرهای اقتصاد کلان بهطور معناداری به کانال‌های قواعد پولی بستگی دارد، بهطوری که هر یک از شوکها تحت قاعده سیاستی تیلور با هدف نرخ ارز منجر به نوسانات بیش‌تر سرمایهگذاری و تولید کل در هر دو بخش قابل تجارت و غیر قابل تجارت خواهد شد، اما واکنشهای تورم و نرخ ارز تحت این قاعده متقاعد کننده تر است، در حالی که تحت قاعده‌ی هدف‌گذاری تورم، هر چند متغیرهای سرمایهگذاری، مصرف و تولید با نوسانات کم‌تری همراه است، اما واکنشهای تورم و نرخ ارز واقعی تحت این قاعده شدیدتر است.
در مجموع چنین استنباط میشود که قاعده تیلور با هدف نرخ ارز، در تثبیت نرخ ارز واقعی و تورم از عملکرد بهتری برخوردار است.
نتیجه‌ی کلیدی این است که در گذار به سمت نظام ارزی شناور آزاد، مقامات پولی ایران از نظام ارزی میانه پیروی کنند.
این نوشتار با بررسی طیف مختلف نظامهای ارزی نشان می‌دهد که دسته‌بندی‌های مرسوم دوگانه( شناور و ثابت) و سه‌گانه( شناور، میانی و ثابت)_ برای پاسخگویی به تمام سوالات_ دقت اقتصادی لازم را ندارند و تفاوت‌های مختلف بین نظامهای ارزی را به خوبی نشان نمیدهند.
این موضوع از این نظر اهمیت دارد که پیامدهای بسیاری از نظامهای ارزی را _علیرغم شباهت‌های موجود_ نمی‌توان یکسان دانست.
نظرات شما عزیزان:
